Eurasia

Na ruim een week en twee steden verder, kan ik al een paar tegenstellingen opmaken:

1) Lokale bevolking-toerist

De meeste interactie die toeristen veelal hebben met de Vietnamezen beperkt zich tot 3 woorden: "you like motobyek (of marihuana of boom-boom)?". Je zou verwachten dat dit niet voor backpackers geldt gezien zij low- budget reizen en daardoor minder geld uitstralen. Alle backpackers die ik tot nu toe ben tegengekomen hebben echter dezelfde ervaring. Zodra je met een backpack of rugtas die lijkt op een backpack over straat loopt wordt je praktisch aangevallen door de verkopers die je 4 straten lang achtervolgen. Zelf heb ik die ervaring niet gezien de meeste Vietnamezen denken dat ik ook Vietnamees ben, zelfs met een backpack op mn rug. Naar mij toe zijn de Vietnamezen erg geinteresseerd, vriendelijk en zelfs gastvrij. Ik heb hierdoor al vele lokale plekken en gewoonten mogen bewonderen naast de backpackerscultuur die niet te ontlopen is. Maar zodra ik me naast een andere backpacker begeef begint het gedonder, word ik ook als toerist gezien, wordt ons van alles aangeboden en stijgen de prijzen plots met 150%.

2) Man-vrouw

Wat ik net vertelde over dat ons van alles wordt aangeboden als ik naast een andere backpacker loop is trouwens niet waar. Als die backpacker namelijk een man is dan wordt HEM alleen wat aangeboden en blijk ik ineens in het verdomhoekje te zijn verdwenen. Hier is man's wil wet, en man's geld president. Dit is dus zo'n situatie dat mijn Vietnamese voorkomen niet in mijn voordeel uitpakt. Alleen reizen heeft dus zo z'n voordelen, zowel voor mn portomonnai als voor mijn status.

Misschien is het dan ook niet verwonderlijk dat al het zware werk hier door vrouwen wordt gedaan. Bouwvakkers, vissers, schilders...ik denk dat ik banger moet zijn voor vrouwen dan voor Vietnamese mannen als ik 's nachts over straat loop...(zie foto)

3) Arm-rijk

Ik zou deze paragraaf kunnen weiden aan het grote verschil tussen de lokale bevolking en toeristen maar dat doe ik niet. Ten eerste omdat toeristen standaard worden afgezet terwijl de prijs voor hun alsnog een schijntje is. Dit is niets nieuws onder de zon alleen de Vietnamezen steken het dan ook niet onder stoelen of banken..(zie foto)..Ten tweede omdat de tegenstelling tussen arm en rijk onder de lokale bevolking misschien wel groter is. Rijkere Vietnamezen leven onder het motto: ' geld moet rollen!' dus zodra ze het inkomen hebben van een gemiddelde Nederlander dan resulteert dit in dure auto's, mobieltjes, kleding en belachelijke prijzen in discotheken waar zij rustig 150 US dollar neerleggen voor een fles Johnny Walker. Deze Vietnamezen houden zich totaal niet bezig met of de armere bevolking of toeristen (dat hoeven ze ook niet). Zodra ik de weg vraag aan dit soort Vietnamezen, kijken ze me raar aan, lachen ze me uit en weet ik nog steeds niet waar ik naartoe moet. Of dit nou komt doordat ze zich beter voelen dan de armere bevolking en zo behandeld willen worden of dat ze zich ongemakkelijk voelen omdat ze nog nooit met een toerist hebben gepraat...ik weet het niet.

Wel zie ik dat naast die vele arme mensen ook veel Vietnamezen prima voor zichzelf kunnen zorgen en dat toeristen dus vaak alleen maar de armere bevolking te zien krijgt. Volgens An wordt de middenklasse steeds groter. Het zijn de boeren langs de rand van de steden die het moeilijk hebbeb. Hun huis en stuk land wordt door gemeentelijke bouwplannen (lees: de bouw van dure appartementen) voor een veel te lage prijs opgekocht zodat de boeren genoodzaakt zijn uit te wijken naar achterstandswijken en zo nooit een goede toekomst kunnen opbouwen. Ik vraag me dan af of het toerisme dit land nou kapot maakt of de industrialisatie van het land zelf ...

Om de lokale economie te steunen vertrek ik vandaag van Hue naar Hoi An om daar een paar customized Nikes te laten maken. Dan eet ik vanavond wel bij dat gammele maar o-zo-lekkere eettentje op de hoek.......