Sihanoukville is qua sfeer een beetje te vergelijken met de eilanden van Thailand, tropisch en laid-back. Het strand is heerlijk om aan te liggen, als je niet elke minuut wordt overvallen door vrouwen en kinderen die je iets proberen te verkopen. De vrouwen bieden massages (zonder happy end), manicures, invlechten van haar en epileersessies aan terwijl de kinderen zich beperken tot de verkoop van armbandjes en fruit. Voorheen zou ik ze wegjagen maar nu bedacht ik me dat ik ze best kon helpen om 's avonds ook een maaltijd op tafel te krijgen. Ik knoop dan gelijk een praatje met ze aan om iets meer te weten te komen over de persoon achter de verkoper.
Zo kwam het dat een meisje van 10 jaar (als ik haar mag geloven) me vertelde dat zij weleens met haar grote zus meegaat naar Thailand om daar op het strand te werken. Ik vroeg haar of zij het leuker vond in Thailand of in Cambodja. Thailand was haar antwoord, omdat er daar meer business was. Maar ze moest wel een beetje uitkijken voor de politie want die jaagde haar soms weg of lieten haar geld betalen. Meestal vragen ze je na een gesprekje of je iets wilt kopen en ik vond het wel aandoenlijk om haar te horen vragen of ik een 'fith' wilde kopen. Nadat ik haar geleerd had dat je het moet uitspreken als 'fish' heb ik nu een kleurrijke koordjesparade aan mn tas hangen.
Als je eenmaal iets van ze hebt gekocht, na zwaar onderhandelen, ben je hun vriend en komen ze je af en toe opzoeken om alleen maar gedag te zeggen. Het fish-meisje en haar vriendinnetje kwamen me geregeld opzoeken en dan hadden we de grootste lol. Bijdehandjes zijn het wel. Op een gegeven moment was haar vriendinnetje weg en zei Alyna (zo heet het fish-meisje geloof ik) dat zij anders was dan haar vriendinnetje. Dat zag je ook wel, zij was beter verzorgd en had als enig kind op het strand een goed gebit. Maar ik snapte pas wat ze bedoelde met 'anders' toen ze ze iets probeerde te vragen. Het begon met: "you, boy?" waarop ik antwoorde dat ik toch echt een meisje was en geen omgebouwd geval. Zij giegelde en probeerde toen: "you, girl?" waarop ik weer antwoorde dat ik inderdaad een meisje was. Toen ze me toen vroeg: "How much you want?" had ik nog steeds niet door dat ze me wilde vragen hoeveel ik wilde betalen voor een jongen of een meisje. Ik was daar al een paar dagen in mn eentje, met af en toe de Don Bosco jongens om me heen, maar verder zonder reiscompagnon. Toen ik het eindelijk doorkreeg schrok ik eigenlijk zo van die vraag dat ik de mogelijkheid om meer te weten te komen hierover meteen in de prullenbak heb gegooid. Ik kon haar nog wel voorzichtig vragen of zij weleens vaker met toeristen meeging en hoeveel zij dan betalen voor haar. Het laatste antwoord dat ze me hierover gaf was: "2'. Maar of dat nou 2 US dollar was of een ander bedrag weet ik niet. Aan de manier waarop ze het vroeg leek het mij in ieder geval dat ze dit vaker heeft gedaan en god knows wat er allemaal met haar is gebeurd.
Sinds 2008 is in Cambodja een wet van kracht die prostitutie verbiedt. Aanbieden van seksuele handelingen voor geld is dus illegaal. Als de politie erachter komt dat er prostitutie op het strand plaatsvindt, dan komen zij alleen opdraven om de meisjes een boete op te leggen zodat zij er zelf ook wat aan verdienen. Soms maken ze zelfs misbruik van hun positie om de wet te 'handhaven'. Natuurlijk ben ik hier pisnijdig over. Pisnijdig dat zo'n jong meisje al met haar seksualiteit te maken krijgt en het machtsmisbruik daarvan. Verdrietig omdat zij nu weet dat haar vrouwelijkheid (zover ze die al heeft) haar geld op kan leveren en zelfs genoodzaakt is om dit uit te buiten zo veel ze kan. En zolang er vraag blijft hiernaar zal dit niet stoppen. Want dit verdient relatief goed, dus een baan in een fabriek zal niet snel een aantrekkelijk alternatief zijn.
Ik blijf nog een maandje langer in Cambodja, om Kmer Newyear mee te maken en alvast een beetje te oefenen met filmen. Ik ben benieuwd of ik Alyna nog zal tegenkomen.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten